Oude verhalen

De eerste Horneland Rally werd verreden in Nederlands Limburg en Brabant. De gemiddelde snelheid lag tussen de 40 en 50 km/u. Er werd de hele nacht gereden. 72 equipes hadden zich ingeschreven voor deze nachtelijke rally. De start was om 15.00 uur en de finish was rond 7.00 uur. De controle in Amstenrade was de struikelbrok voor de meeste deelnemers, zo ook voor Dries Jetten met Horbach.

De eerste Horneland Rally is de boeken ingegaan als “sportief”, “eerlijk”, en grandioos. Winnaars in de sportklasse waren J. van Beek en J. Verschuren uit Eindhoven. In de toerklasse ging de hoogste eer naar J. Starmans en J. Essens uit Hoensbroek/Kerkrade

De Belgische Ardennen is weer het strijdtoneel. De route is ongeveer 750 km lang. De finish van het eerste en tweede gedeelte is in Dinant. Het tijdschema is weer zeer krap, het fout rijden wordt direct afgestraft met enkele minuten bij de volgende tijdcontrole. Na het eerste traject zijn er 4 equipes die strafpuntloos zijn, na de nacht etappe nog maar 1: Jetten-Horbach. De equipe Martini-van Delden komen met hun Austin Cooper in het nachttraject zonder benzine te staan, wat hun kans op de overwinning nihil maakt. In het laatste gedeelte, in de omgeving van Remouchamps en Comblai-la-tour zaten tal van venijnigheden, daarover zijn velen gestruikeld. In Nessonvaux gaat de equipe Veltmans-Roell van de weg, rijden tegen een muur en hun Peugeot vat gedeeltelijk vlam ze verspelen daar hun overwinning in de toerklasse. Aan de finishcontrole in Goffontaine pakken Jetten en Horbach hun enigste strafpunt van de hele rally. Zij winnen dan ook de rally glorieus. Winnaars in de toerklasse waren Damhoff-van Bergen.

De organisatie houdt vast aan het concept uit voorgaande jaren; geen klassementsproeven. Hierdoor worden fabrieksequipes niet bevoordeeld. De rally begint bij grensovergang Lozen/Bocholt. De eerste moeilijkheden beginnen daar direct. De gemiddelde snelheid lag op 60 km/u. Het eerste traject eindigde in Mecher, waarna de deelnemers geneutraliseerd naar Clervaux reden. Na de rust werd er voor de eerste maal in de geschiedenis van de “Horneland” gereden in Luxemburg. De equipe Hellinga-de Jong modificeerde hun Fiat 1300 in deze Clervaux lus.

De terugreis ging hard. De Saab van Jan Quant “verloor” zijn remmen in dit traject. Hij durfde er zelfs niet meer mee naar huis te rijden! De equipes kwamen met zweet in de handen aan in de tranchee, maar zeer voldaan. De Rally werd in de sportklasse gewonnen door Jetten-Jetten en in de tourklasse door Hertrois-Wolff.

Maar liefst 113 equipes vertrekken op de Tranchee voor het grootste avontuur in rallyland. De equipe Pouwels-Windsma komen, liggende op de eerste plaats, een wild zwijn tegen op de route, met slechts 3 strafpunten op dat moment. De meeste equipes lopen tijdverlies op tussen punt 57 en 58. Er waren twee mogelijkheden. Van 57 naar 58, daar keren en dan naar 59, dan wel een, weliswaar iets langere, maar vloeiende route. De laatste is natuurlijk de meest logische route, de route wordt immers niet zodanig uitgezet, dat men een punt over dezelfde weg aanrijdt en weer verlaat. De vloeiende route voerde echter over een abominabele slechte weg, die men dan ook direct verliet om daarna een reconstructie van de route te maken.

Nieuw was dat men een tijdcontrole strafpuntloos te vroeg mocht in rijden en ook weer te vroeg mocht uitrijden op een nieuw tijdschema. Echter een official gooit roet in het eten. Bij de eerste daaropvolgende VTC noteerde de official niet de werkelijke maar de ideale tijd. Daardoor was het voorgaande traject niet meer op tijdsoverschrijding te controleren……Marcel van Mol had een reserve controleur in de auto. Het was een praatgrage man. Bij daglicht en in vlakke streken babbelde hij honderduit. Marcel hoopte dat hij later slaap zou krijgen en niet de hele nacht zou praten. Toen de nacht zijn intrede deed en Marcel met zijn Glas GT in rap tempo door de Ardennen scheurde vielen er al stiltes. Hoe zuidelijker de route ging, des te stiller deze passagier werd, zodat Marcel aan zijn passagier de vraag stelde wat de reden was van zijn plotselinge zwijgzaamheid. Waarop die antwoordde; “Meneer van Mol, ik kan niet praten en bidden tegelijk”.

De overwinning gaat tussen Claus-Jetten en Haans-Verbunt. Ben Claus laat weten dat zijn motor van de rallye Kadett niet lekker is boven 7000 toeren. Uiteindelijk winnen Claus-Jetten met slechts 6 strafpunten deze Horneland Rally. In de toerklasse gaat de overwinning naar Hennekens-Neven.

De organisatie moet telefonisch 20 gulden extra vragen aan de deelnemers vlak voor de start van de Horneland Rally om het financiële gat te kunnen opvangen. Dat oplettendheid geboden was bleek al kort na het begin. Velen liepen hier direct strafpunten op. De nacht was de lus st. Hubert-st. Hubert. Op punt 146, de weg naar Orchimont was hier de boosdoener die voor strafpunten zorgde. Equipe Luijbregts loopt hier 18 strafpunten op. In st. Hubert werd er zo druk gesleuteld dat het op een wedstrijd uit het Europees kampioenschap leek. Luijbregt moest hier zijn remblokken vervangen, bij de finish in Weert kwam hun handrem gevaarlijk dichtbij de binnenverlichting.

De overwinning gaat tussen Claus-Jetten en Baars-Baars waarbij de eerste gaan strijken met de eer. In de toerklasse gaat de overwinning naar M. Smeets-P. Smeets.

De Horneland Rally gaat niet door. Reden hiervoor is dat de kosten te hoog worden (verzekeringen) en omdat ze door de KNAC de datum moeten verschuiven van het derde weekend in maart naar het eerste weekend. De organisatoren proberen nog om de rally in oktober te laten verrijden, echter dat lukt ook niet.

De benzine bevoorradingswagen komt niet op tijd in Weert aan omdat ze zonder brandstof vallen op weg naar Weert. Hierdoor vertrekken veel equipes met te weinig benzine. De rally stond weer in het teken van grote tijdsdruk voor de deelnemers. Het hoge gemiddelde (75 km/u) was daar debet aan. Hierdoor zakte het weggedrag van enkele deelnemers ook naar een dieptepunt. Haans-van der Laarschot houden het gezien na de eerste etappe, met twee gemiste controles en ettelijke tijdstrafpunten besluiten zij te stoppen. De latere winnaars Dolk-Jetten, rijdend in een net niet vliegende Opel, lagen na dit traject al direct op de eerste plaats. In het nachttraject lag de moeilijkheid bij het plaatsje Rochehan. Sommige deelnemers zagen hier het woordje “pontenelle” (voetbrug) over het hoofd, zij moesten minstens 10 km omrijden.

In het derde traject lag de moeilijkheid bij, het door de uitzetter, ingetekende weggetje ten oosten van Luik, het was namelijk niet te vinden. Deelnemers die daar gewoon doorreden verdienden vele strafpunten. Veel deelnemers kwamen meer dan een uur te laat in Weert aan, waardoor ze gediskwalificeerd werden. Saillant detail: deze wedstrijd werd verreden zonder verzekering. Winnaars in de sportklasse waren Dolk-Jetten, in de toerklasse waren Loogman-Kooy de beste.